هر کس میتواند به اختیار خود در دعوای اصلی که بین خواهان و خوانده در حال رسیدگی است وارد شده تا از صدور احتمالی رأی به ضرر خود جلوگیری کند. ورود شخص ثالث به دعوا ممکن است اصلی باشد یا تبعی.
ورود ثالث اصلی: ورود شخص ثالث به دادرسی در صورتی اصلی قلمداد میگردد که شخص ثالث در موضوع دعوای اصلی (دعوایی که میان خواهان و خوانده در جریان است) برای خود مستقلاً حقی قائل باشد؛ به‌عبارت‌دیگر ثالث موضوع دعوا را متعلق به خود بداند. برای مثال محمد علیه رضا دادخواست الزام به تنظیم سند ملک را می دهد و شما که این ملک را قبل از علی از رضا خریده اید، به‌عنوان ثالث وارد دادرسی میشوید تا نه تنها صدور حکم محکومیت رضا را از دادگاه درخواست نمایید، بلکه محکومیت علی به بیحقی را نیز در خصوص ملک خواستار شوید.
ورود ثالث تبعی: ورود ثالث در صورتی تبعی محسوب میشود که ثالث خود را در محق شدن یکی از طرفین دعوا ذینفع بداند. برای مثال محمد دعوایی را با ادعای مالکیت ملکی که در تصرف رضا است، علیه او اقامه مینماید و او را غاصب معرفی میکند. محمود که قبلا حق عبور از ملک مزبور را از رضا برای خود گرفته است، خود را در محق شدن رضا ذینفع میداند؛ بنابراین با ورود ثالث به دادرسی، سعی دارد که موضع رضا را تقویت نماید تا با محکوم شدن محمد در دعوا، حق عبورش از ملک در معرض خطر قرار نگیرد.
جهت آشنایی با موضوع شرایط ورود شخص ثالث، روی این لینک کلیک نمایید.