کدام یک از آرای صادره از دادگاه ها غیر قابل فرجام است؟

مطابق با ماده­ی 369 قانون آیین دادرسی مدنی برخی احکام اگرچه ممکن است از مصادیق احکام قابل فرجام محسوب شوند اما در هیج صورت قابل فرجام­­خواهی نیستند. این احکام عبارت­اند از:

• احکام مستند به اقرار قاطع دعوا در دادگاه.
• احکام مستند به نظریه­ی یک یا چند نفر کارشناس که طرفین به طور کتبی رأی آن­ها را قاطع دعوا قرار داده باشند.
• احکام مستند به سوگند که قاطع دعوا باشد.
• احکامی که طرفین حق فرجام­خواهی خود را نسبت به آن ساقط کرده باشند.
• احکامی که ضمن یا بعد از رسیدگی به دعوای اصلی راجع به متفرعات آن صادر می­شود، در صورتی که حکم راجع به اصل دعوا قابل رسیدگی فرجامی نباشد.
• احکامی که به موجب قوانین خاص غیر قابل فرجام­خواهی محسوب می­شوند.

جهت مطالعه توضیحات بیشتر، روی لینک­های زیر کلیک نمایید.

آرای قابل فرجام

درخواست فرجام­خواهی